یک شب که بی تو باران بیاید

در دفترچه ای پر نوشته و طرح

شعری خواهم گفت از تو

با مدادی چوبی و بی پاککن

خط به خط 

خواهم نوشت و خط خطی کرد

تاریخ روز هم خواهم گذاشت و ساعت حتی

نیمه کاره رهایش خواهم کرد

کنار تخت و حوله

.

قبل از آمدنت

اشک هایم را پناهنده ی باران لوله کشی خواهم کرد

آواز سر خواهم داد

آنقدر بلند که آمدنت را نشنونم

آنقدر طولانی که بیرون آمدنم را تاب نیاوری
.
و در آن هنگام
زمان ایستاد
چشمکی به من زد
لبخندی به تو